The Greatest Guide To iniekcje doszklistkowe
The Greatest Guide To iniekcje doszklistkowe
Blog Article
Zabieg przeprowadzany jest w warunkach sali zabiegowej. Wykonuje more info go lekarz okulista w asyście pielęgniarki. Po rozszerzeniu źrenicy i znieczuleniu gałki ocznej kroplami, lek jest wstrzykiwany do komory ciała szklistego.
Okazało się, że VEGF może być produkowany m.in. przez komórki niedotlenionej siatkówki, a jego działanie polega na pobudzaniu tworzenia nowych naczyń oraz zwiększaniu „nieszczelności” tych już istniejących.
Przed wstrzyknięciem leku lekarz dezynfekuje spojówki i unieruchamia powieki za pomocą rozwórki. Następnie podaje zastrzyk do ciała szklistego gałki ocznej. Sam zabieg iniekcji doszklistkowej trwa ok. 5 minut.
Iniekcje, zwane popularnie przez pacjentów „zastrzykami w oko”, to nowoczesny sposób leczenia chorób siatkówki. Zastrzyki do wnętrza gałki ocznej rozpowszechniły się w 2006 roku, kiedy do okulistyki wprowadzono lek Avastin.
Sam zabieg podania leku polega na jego wprowadzeniu do komory ciała szklistego, czyli do wnętrza oka. Procedura jest przeprowadzana po uprzednim znieczuleniu miejscowym oka, co czyni ją bezbolesną.
Zastrzyki podawane do oka są bezpiecznymi zabiegami. Zwykle mają bardzo mało powikłań, które dzieli się na miejscowe i ogólne. Powikłania miejscowe wszystkich zastrzyków są takie similar gdyż związane są z wprowadzeniem igły do oka. Są to np. wylew podspojówkowy (czerwone oko), szczypanie, kłucie oka, uczucie ciała obcego pod powieką, widzenie czarnych kuleczek. Wszystkie te objawy nie są niebezpieczne. Ustępują po jednym lub kilku dniach. Należy tu zwrócić uwagę na objaw bardzo częsty przy długotrwałym stosowaniu zastrzyków czyli zespół suchego oka.
Sama iniekcja trwa około one-2 minuty. Więcej czasu zajmuje badanie przed podaniem i przygotowanie do podania leku na sali operacyjnej, dlatego na pobyt w Ośrodku trzeba sobie zarezerwować około godziny.
Iniekcje doszklistkowe wykonujemy w przypadku kilku schorzeń, nieraz bardzo niebezpiecznych dla oczu. AMD – AMD określa się również jako zwyrodnienie plamki związane z wiekiem. To przewlekła choroba, która może mieć postać zanikową oraz mokrą. W pierwszym przypadku przebieg jest powolny, a dolegliwość jest prostsza w leczeniu. Niestety mokre AMD powoduje gwałtowne zmiany w widzeniu i prowadzi do ślepoty.
Ozurdex – to pochodna dexamethazonu. Lek produkowany w postaci implantu, jest zarejestrowany specjalnie do podawania do środka oka.
U niecałych two% osób pojawia się zapalenie błony naczyniowej przedniego lub tylnego odcinka oka – głównie po podaniu bevacizumabu oraz ranibizumabu, zaś u jedynie 0,5% leczonych pojawia się zapalenie wnętrza gałki ocznej. Bardzo rzadko zdarza się też zapalenie pseudoinfekcyjne (0,1%) oraz zapalenie bakteryjne (0,three), a także znaczne pogorszenie jakości widzenia. U części osób może pojawić się także rozwój lub progresja zaćmy (głównie jatrogennej), a także niewydolność nerek, udar mózgu czy zawał serca (najczęściej w przebiegu cukrzycy). Ogólnie rzecz biorąc, odsetek poważnych powikłań po terapii drogą iniekcji doszklistkowej jest stosunkowo niewielki.
Ważne jest, aby dokładnie omówić potencjalne korzyści i ryzyka każdej z dostępnych opcji, aby wybrać najbardziej odpowiednią metodę terapii, dopasowaną do specyficznych potrzeb i oczekiwań pacjenta.
Za ciekawostkę można zapewne uznać informację, o której wspomina w materiałach na swojej stronie American Academy of Opthalmology (cytowane doniesienie pochodzi z 2010 roku, jego autorem jest dr McCannel z University of California w La). Jedną z potencjalnych komplikacji iniekcji doszklistkowej jest ryzyko zakażenia gałki ocznej.
Jeżeli nie chcesz wysyłać wiadomości, tylko od razu zarejestrować wizytę on-line, kliknij tutaj:
Głównym przeciwwskazaniem do wykonania iniekcji do gałki ocznej jest zakażenie bakteryjne powierzchni oka. Istnieje wtedy ryzyko wprowadzenia zakażenia do środka oka co może być niebezpieczne. Niektórzy lekarze uważają, że nie należy podawać zastrzyków krótko po udarze czy zawale mięśnia sercowego i warto odczekać 6 miesięcy od ich wystąpienia, istnieje bowiem ryzyko kolejnego udaru czy zawału serca.
Report this page